วันเสาร์ที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

การส่งสัญญาณและย่านความถี่โทรทัศน์ไทย

การส่งสัญญาณโทรทัศน์
       1 การส่งสัญญาณโทรทัศน์ภาคพื้นดิน
     การแพร่กระจายสัญญาณไปในอากาศเมื่อติดตั้งเสาอากาศแล้วต่อสายสัญญาณเข้าเครื่องรับก็สามารถรับสัญญาณโทรทัศน์จากสถานีส่งได้ การส่งสัญญาณด้วยคลื่นวิทยุส่งได้ในช่วงความถี่ 30-300 MHzจะเป็นช่วงคลื่นความถี่สูงมาก (Very high Frequency: VHF) และช่วงความถี่ 300-3000 MHz จะเป็นช่วงของความถี่สูง (Ultra high Frequency: UHF)
       2  การส่งสัญญาณโทรทัศน์ผ่านช่องนำสัญญาณ
       การส่งสัญญาณไปตามสายหรือช่องนำสัญญาณหรือสายเคเบิลไปยังเครื่องรับโทรทัศน์ ซึ่งเป็นการติดต่อโดยตรงระหว่างสถานีส่งกับผู้รับสัญญาณ ซึ่งต่างจากการแพร่กระจายคลื่นด้วยความถี่วิทยุที่ไม่จำกัดผู้รับ การส่งสัญญาณนี้จะผ่านสายนำสัญญาณพิเศษแบ่งออกเป็น การส่งสัญญาณผ่านสายหรือความถี่เฉพาะชุมชน การส่งสัญญาณผ่านดาวเทียมทั้งที่แพร่กระจายคลื่นทั่วไปและบอกรับสมาชิกและโทรทัศน์ผ่านอินเทอร์เน็ต (IPTV) เป็นต้น

ย่านความถี่การส่งสัญญาณโทรทัศน์ในประเทศไทย
       ในปีพ.ศ.2550 ประเทศไทยใช้ระบบโทรทัศน์ PAL ซึ่งแบ่งแถบคลื่นความถี่ของการใช้งานโทรทัศน์ออกเป็นย่านความถี่ VHF และ ความถี่ UHF โดยที่ย่านความถี่ VHFได้ถูกใช้จนเต็มแล้ว ดังนั้นสถานีโทรทัศน์ที่จัดตั้งขึ้นมาใหม่จึงต้องส่งสัญญาณโทรทัศน์ในย่านความถี่ UHF แถบคลื่นความถี่ของความถี่การใช้งานโทรทัศน์ได้แบ่งดังนี้
ช่องความถี่ใช้งาน                 ย่านความถี่
ช่อง 2-6                         VHF 41-68 เมกะเฮิรตซ์
สถานีวิทยุ FM                VHF 88-108 เมกะเฮิรตซ์
ช่อง 7-13                       VHF 130-174 เมกะเฮิรตซ์
ช่อง 14-69                     UHF 470-806 เมกะเฮิรตซ์

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น